Eindelijk in Vietnam!

Indonesië viel me tegen. Waarschijnlijk verkeerde tijd en verkeerde plaatsen! Jammer ik had me er veel van voorgesteld. De sfeer vond ik niet relaxed en de dagen regen nodigde ook niet uit tot enige activiteiten. Mijn tijd is nog maar krap dus Indonesië moeten we nog maar eens in de niet regentijd doen.
Het wachten op het visum voor vietnam duurde lang. Te lang dus heb ik een site opgezocht die wel met de cc werkte. Over een dag heb ik m'n visa approvel letter. Eindelijk!!!!
Phuket en samui zijn niet zo mijn plaatsen of komt het ook door het bericht dat ik heb gehad. Jazeker daar komt het ook door! Een collega van mij heeft de strijd tegen kanker opgegeven. Dat snap ik heel goed! Maar het doet ook veel met mij. Het is ook een rede dat ik de reis nu maak! Ik denk aan NA (je bent een toppertje) en wens Maarten veel sterkte en ♡ toe.

Als ik terugkom ga ik niet hetzelfde doen als dat ik deed voor ik wegging; dat was al na twee weken duidelijk! Het waarom nog niet. Nu weet ik het wel! Waarom voel ik zoveel haast, zoveel stress en druk. Het komt van mijzelf! Na mijn reis ga ik eerst: het weekend voor mezelf houden, zelf trainen, lekker werken en dan kijk ik of er nog tijd is voor andere dingen.
Saigon of te wel Ho Chi Minh city en de tour de American war (of bij ons de Vietnam war). Viet cong uit de films bleken Viet Com (communisten) en het lijkt vergelijkbaar met Noord en Zuid Korea. Usa werd aangevallen op hun basis in Saigon vanuit de Noordelijk gelegen Cuchi tunnels, Cuchi verliezen betekende Saigon verliezen en dus de oorlog. Ho Chi Minh uit het Noorden steunde de boeren rebellen in de zuiderlijke landen. Hij had iets anders voor zijn volk voor ogen. Bij mij de vraag of we niet eenzijdig zijn voorgelicht in het westen. Waarom trekken we er steeds weer op uit om anderen te vertellen dat ze het niet zo goed doen? Wij zijn rijk maar doen we het ook goed? Is rijk zijn goed, en alles? De tunnels waren een geheim dat de Amerikaanse soldaten niet kende en hadden drie levels. Ik ben in een putje gekropen maar ik paste niet. De vietcom moesten uit het hoofd leren waar de ingangen waren en waar de boebietraps lagen. Ik ben door de gangen gekropen die twee/drie keer zo groot zijn gemaakt voor de westerse toeristen. Ik kan vertellen het is claustrofobisch. Zelfs nu de gangen twee keer zo groot zijn. Hoe konden de mensen daar leven? Gewoon omdat ze anders werden gedood door het gifgas van de Amerikaanse soldaten.
Toch mooi zo'n sabattical. Ik mis m'n huisje. Maar ik wil ook nog zoveel doen en zien. Dat past niet bij de tijd die ik heb. Keuzes maken dan maar! Mijn laatste zes weken staan vast. Ik heb een plan en dat betekent ook wat meer tijd in Nederland voor ik weer ga werken.
Na een busreis van 12 uur, de laatste uren waren niet leuk, you get there when you get there, ik wist het niet van te voren. Duuuuuuurtttttttt langgggggh!!!! Eindelijk aangekomen in Nha Trang; the beach resort to be. Het is nog geen nieuw jaar hier! Wat een toeval dat dit jaar Lunar New year een maand later is dan ons nieuw jaar en dus gelijk valt met mijn eigen oud en nieuw! Hahaha ik vier dit jaar oud en nieuw twee keer en de tweede keer is ook nog eens mijn verjaardag. Dit jaar wordt, het kan niet anders, TOP !